Dyspensa Super Rato pozwala na rozwiązanie małżeństwa kościelnego, które nie zostało dopełnione (czytaj: pomiędzy małżonkami nie doszło do stosunku seksualnego). Poniżej kilka faktów, które być może Cię zaskoczą:
- kobieta i mężczyzna, którzy współżyli przed ślubem, a po złożeniu przysięgi małżeńskiej ani razu nie znaleźli się w małżeńskim łóżku, formalnie nigdy nie skonsumowali swojego małżeństwa. W takim przypadku mogą ubiegać się o uzyskanie dyspensy papieskiej od małżeństwa ważnie zawartego, a niedopełnionego. Nie można dopełnić małżeństwa „na zapas”, jeszcze przed ślubem. Dlatego sytuacja takich małżonków jest identyczna jak sytuacja zamężnej dziewicy i żonatego prawiczka.
- Małżeństwo według kodeksu prawa kanonicznego może być dopełnione wyłącznie „w sposób ludzki”. Co oznacza, że za skonsumowanie małżeństwa nie uważa się na przykład stosunku analnego, oralnego, czy przerywanego. Ale jeżeli w takim przypadku małżonek chciałby się ubiegać się o dyspensę Super Rato, biskup diecezjalny musi dodatkowo rozważyć zasadność wszczęcia procesu. Powinien wówczas najpierw zwrócić się o radę do Stolicy Apostolskiej zanim w ogóle zarządzi gromadzenie materiału dowodowego w sprawie. Dopełnieniem „w sposób ludzki” z oczywistych względów nie jest również gwałt małżeński.
- Teoretycznie skonsumowaniem małżeństwa nie jest również stosunek z użyciem środków antykoncepcyjnych. Mimo to, uzyskanie dyspensy Super Rato w takim przypadku raczej nie ma szans powodzenia – taka jest praktyka stosowania prawa. Warto byś jednak o tym wiedział, bo może się okazać, że po kilku latach małżeństwa, jego dopełnienie masz jeszcze przed sobą.
- Prośbę o dyspensę Super Rato może złożyć wyłącznie małżonek, podczas gdy skargę powodową w sprawie o stwierdzenie nieważności małżeństwa może złożyć też promotor sprawiedliwości.
- Postępowanie o udzielenie dyspensy ma charakter administracyjny, więc nie może Cię w nim reprezentować adwokat kościelny.
- Istnieje domniemanie zgodnie z którym jeśli po ślubie małżonkowie zamieszkali razem to i razem sypiali. Co oznacza domniemanie? Najprościej rzecz ujmując: przyjmuje się, że tak było, a jeśli twierdzisz, że było inaczej, to musisz to udowodnić. W obaleniu domniemania mogą pomóc oświadczenia stron, zeznania świadków, dokumenty, albo opinia biegłych.